اثر منگنز بر رشد و برخی از شاخص های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی در شاهی (lepidium sativum l.)

منگنز یکی از عناصر ضروری کم مصرف برای همه گیاهان است، اما سمّیت آن نشانه های نامطلوبی در گیاه ایجاد می کند. در خاک های اسیدی سمّیت منگنز عمومی تر از کمبود منگنز است. در این مطالعه، به علت اهمیت شاهی در بسیاری از موارد مانند استفاده گیاه در دارو، غذا و اقتصاد، اثر سمّیت منگنز با غلظت های 0، 250، 500 و 800 میکرومولار روی بعضی از فاکتور های رشد و ویژگی های بیوشیمیایی بررسی گردید. نتایج، کاهش طول ساقه، ریشه، جذب عنصر روی و فعالیت کاتالاز و افزایش محتوای مالون دی آلدئید در غلظت های 500 و 800 میکرومولار منگنز را نشان داد. علاوه بر این، محتوای کاروتنوئید در گیاهانی که با غلظت های 250، 500 و 800 میکرومولار منگنز تیمار شدند، تغییر معنی داری نشان نداد، در حالی که محتوای آنتوسیانین افزایش یافت.